Zachęcamy Państwa do udziału  w szkoleniach dedykowanych rodzicom i przedstawicielom rad rodziców, organizowanych przez Warszawskie Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń. Udział w spotkaniach jest bezpłatny.

Ofertę znajdziecie Państwo pod linkiem
https://kursy.wcies.edu.pl/pl/Szkolenia-dla-rodzicow-i-przedstawicieli-rad-rodzicow

  

Szanowni Rodzice,

zapraszamy do zapoznania się z infografiką zawierającą 10 zasad higieny cyfrowej. Badania naukowe dostarczają nam wielu informacji na temat uzależnień dzieci od urządzeń cyfrowych. Zadbajmy razem o dobrostan naszych uczniów.

 

  

   

Koncentracja uwagi to umiejętność skupienia się na jednej czynności czy działaniu. Proces polega na odrzuceniu nadmiaru informacji i bodźców– po to, aby do świadomości docierały jedynie informacje i bodźce istotne.

Zapamiętaj!

Czas koncentracji dzieci:

• Dziecko 2-4 letnie koncentruje się ok. 5-15 min.
• Dziecko 5- 7 letnie koncentruje się ok.15- 25 min.
• Dziecko 8-10 letnie koncentruje się ok.25-35 min.
• Dziecko 11-13 letnie koncentruje się ok.35-45 min.
• Dziecko 14-16 letnie koncentruje się ok.45-55 min.

 

Koncentracja+ uwaga= skupienie

Koncentracja i uwaga są ze sobą ściśle powiązane. Uwaga to skierowanie świadomości na określone zadanie. Przeciwieństwem uwagi jest roztargnienie. Osoba roztargniona działa chaotycznie, ma rozproszoną uwagę, łatwo przechodzi z jednego zadania do drugiego nie kończąc żadnego, stwarza wrażenie zagubionej.

Przyczyny zaburzeń koncentracji uwagi:

 

•ogólne obniżenie sprawności intelektualnej,

• zaburzenia w rozwoju (ADHD, ADD, nieharmonijny rozwój, specyficzne trudności w uczeniu się, zaburzenia integracji sensorycznej ),

• choroby ( m.in. nadczynność lub niedoczynność tarczycy, astma, anemia, zaburzenia psychiczne) ,

• zbyt wiele bodźców w otoczeniu dziecka ( np. nadmiar zabawek),

• niewłaściwe zabawki (stymulujące za wiele zmysłów),

• zbyt wiele czasu spędzanego przed telewizorem komputerem, tabletem, z telefonem,

•  zmęczenie spowodowane nadmiarem zajęć,

• niedostateczna stymulacja ze strony otoczenia (brak wyzwań intelektualnych, zadań wymagających wytrwałości),

• stresujące wydarzenie (rozwód rodziców) lub przewlekły stres ( konflikty w domu),

• niewłaściwa dieta ( zbyt uboga, nadmiar cukru),

• niedostateczna liczba godzin snu,

• przyjmowanie niektórych leków.

To, co utrudnia koncentrację uwagi, może wynikać z czynników zewnętrznych, takich jak:

• otoczenie (mrugająca żarówka, nudne lekcje, gadżety),

• presja osiągnięć,

• brak czasu dla dziecka,

• brak stawiania granic w wychowaniu,

• używki

Rodzaje zaburzeń koncentracji uwagi

Wyróżnia się dwie grupy zaburzeń koncentracji:

• Typ aktywny. Reprezentują go osoby nadpobudliwe, impulsywne, niekończące zadań, często przerywające pracę, łatwo rozpraszające się pod wpływem dodatkowych bodźców, słuchające nieuważnie, niepamiętające o powierzonych im obowiązkach, działające pospiesznie, popełniające dużo błędów. Podczas lekcji takie dzieci przeszkadzają i zajmują się sprawami niezwiązanymi z zajęciami, co skutkuje słabymi wynikami w nauce.

 

• Typ pasywny, nazywany syndromem ” niebieskich migdałów”. Reprezentują go osoby spokojne, powolne, zamyślone. Ich uwaga jest skierowana na stan, w którym się znajdują. Polega on na całkowitym rozproszeniu uwagi i ograniczeniu aktywności umysłowej do minimum. Tacy ludzie chętnie i często śnią na jawie, lubią marzyć, daleko odbiegać myślami. Często potrzebują dużo czasu, by zabrać się do czegokolwiek i wykonać powierzoną pracę. Reagują powolnie, przez co w zadaniach wymagających limitów czasowych popełniają dużo błędów lub nie nadążają za tempem pracy grupy.

Jak pomagać dzieciom z zaburzeniami  koncentracji uwagi?

• ograniczać wszystko to, co przeszkadza w osiągnięciu maksymalnej wydajności ( np. dodatkowe bodźce słuchowe czy wzrokowe),

 •    uporządkować otoczenie (segregatory, pojemniki itd.),

• kontrolować działania i uczyć samokontroli,

•   zachęcać, by wykonywało jedną czynność, a nie kilka jednocześnie,

• kontrolować kończenie rozpoczętych zadań,

      •     dzielić zadania na małe części,

• nagradzać, wzmacniać pozytywnie,

      •   dbać o  regularność snu i czuwania, a także zabawy i   nauki,

• stosować zasadę „trzy razy R”, czyli regularność (działania w ustalonym rytmie), rutyna (wykonywania określonych czynności w określonych porach), repetycja (duża liczba powtórek, wielokrotne upewnianie się czy dziecko zrozumiało polecenie),

 •    propagować zdrową dietę i ruch,

• w razie potrzeby korzystać z terapii  psychologicznej,
• czasem konieczne jest włączenie farmakoterapii.

 

Jak wzmacniać z dzieckiem koncentrację uwagi- propozycje różnych ćwiczeń:

 

1.  Wyszukiwanie podobieństw i różnic między ilustracjami lub przedmiotami.

2. Kolorowanie drobnych  elementów, tworzących  labirynty.

3.  Układanie  puzzli, tangramów, domina, klocków.

4.  Uprawianie twórczości plastycznej.

5. Rozwiązywanie krzyżówek, rebusów,  zabawy w rozsypanki wyrazowe, scalanie sylab w słowa itp.

6. Odnajdywanie w tekście błędów (dodatkowe, niepasujące znaki).

7. Kopiowanie  znaków z jednej tabeli do drugiej w ten sam sposób lub lustrzany.

8. Odszyfrowywanie haseł, znaków  (różne znaki oznaczają rożne litery), kodowanie.

9. Wyszukiwanie określonych słów, liter, znaków.

10. Słuchanie słuchowisk i czytanych  książeczek, a potem odpowiadanie na pytania o ich treść lub opowiadanie o nich.

11. Wykonywanie działań matematycznych  w pamięci, odliczanie wstecz itp.

12. Dyktanda graficzne.

13. Kolorowanie rozet, mandali.

14. Uczestniczenie w  zabawach  relaksacyjnych (wyobrażeniowych, oddechowych)

15. Uczestniczenie w różnego rodzaju grach  i zabawach ruchowych.

 

*źródło: Forzpańczyk A., Koncentracja. Skuteczny trening skupienia uwagi, Edgar,

Warszawa 2015

Na podstawie bibliografii opracowała: Arleta Hałas

 

 

Zachęcam do pogłębienia wiedzy w tym zakresie. Poniżej proponowana literatura:

 

5. http://www.psychologia.edu.pl/czytelnia/50-artykuly/1038-dzieci-z-zaburzeniami-uwagi.html
5. http://www.ppp10.waw.pl/artykuly/uwaga_kilka_refleksji_na_temat_koncentracji.pdf
5. Biermann I., „Kot zdejmuje buty”, Jedność, Kielce 2006.
5. Blasius J., „Jak rozwijać spostrzegawczość i koncentrację”, Jedność, Kielce 2007.
5. Forzpańczyk A., „Koncentracja. Skuteczny trening skupiania uwagi”, Edgard, Warszawa 2015.
5. Kołakowski A., Pisula A.: „Sposób na trudne dziecko…”, GWP, Sopot 2016.
5. McCready A.,: „Dziecko, czy muszę ci to jeszcze raz powtarzać?”,Laurum, Warszawa 2017.
5. Konieczna- Tajchman S.,:”Trening pamięci”, Literat,Toruń.

 

 

 

Jeśli z zawodu nie jesteś nauczycielem, postaw sobie realistyczne cele - próba opanowania całego programu nauczania prawdopodobnie spowoduje, że Ty i Twoje dziecko zaczniecie się niepokoić (szczególnie jeśli musisz pogodzić pracę zdalną i nową rolę nauczyciela). Dlatego pamiętaj, że ważna jest regularna praca, jeśli spiętrzy się materiał do przerobienia, poczujesz się przytłoczony.

Istnieje wiele sposobów, aby uzupełnić program nauczania, na przykład przez oglądanie programów przyrodniczych lub historycznych. I nie martw się na zapas o to, co będzie.

Nie musisz wymyślać koła na nowo. Istnieje mnóstwo bezpłatnych zasobów online, a także tych, które szkoła na pewno Ci wyśle. Zamiast tego ustal priorytety, zaplanuj co uda się przerobić, i staraj się wykonać swój plan. Jak w każdej nowej pracy, pierwsze kroki są trudne.

Otwarcie nowej szkoły

Witamy w nowej szkole - poczuj się jak w domu! Czas poznać swojego ucznia lub jeśli masz więcej niż jedno dziecko - uczniów.

Ponieważ sytuacja jest nowa, nauczanie domowe można też potraktować jak otwarcie nowej „szkoły”. Zaprojektujcie i stwórzcie własną szkolną odznakę lub herb, możecie nadać swoją nazwę. Będzie to świetna zabawa.

Odpowiedź na dziecięce pytanie „ dlaczego to robimy”, pomaga dzieciom zrozumieć cel naszych działań. Odpowiedź każdego gospodarstwa domowego będzie inna, chociaż w większości zapewne „ponieważ kiedy wrócimy do szkoły, musimy być na bieżąco z nauką”. Pamiętaj, żeby nie bagatelizować dziecięcych pytań, odpowiedzi na nie pozwalają im zrozumieć świat. A w nauczaniu najważniejsza jest pozytywna relacja i zaufanie do uczącego.

Włącz swoje dzieci w dyskusję na różne tematy, które omawiasz. Zadawaj pytania i słuchaj odpowiedzi, tak aby czuły się ważne.

Teraz, gdy udało Ci się wprowadzić na pokład nową klasę, czas ustalić szkolne zasady. Może to obejmować korzystanie z telefonu, korzystanie z kalkulatorów, zasady wzajemnego porozumiewania się i ustalenie zasady „absolutnie żadnych dzieci w pokoju nauczycielskim” ;)

Ustanowienie procedur

Wiadomo, że ​​dzieci dobrze reagują na rytuały, zwłaszcza poranną rutynę. Spróbuj wspólnie opracować harmonogram nauki i, jeśli to możliwe, przydziel określone miejsce do pracy w domu, czyli nowej klasie. W ten sposób mogą przede wszystkim kojarzyć tę przestrzeń ze swoją nauką. Ułatwi to skupienie na zadaniach.

Aby spróbować zachować niektóre odnośniki do zwykłych doświadczeń szkolnych, rozważ ustalenie przerw i przerwy obiadowej. Taka organizacja pomoże zwiększyć wartość czasu nauki. Nie musisz do tego instalować dzwonka, ale sygnał dźwiękowy ogłaszający przerwę przyda się! Pamiętaj, aby wziąć pod uwagę wszelkie zobowiązania dotyczące pracy zawodowej, jeśli chcesz ją pogodzić z nauką dziecka.

Wieczorem będzie więcej czasu na odpoczynek!

Jeśli możesz skoordynować ten czas z innymi „szkołami” (rodzinami), dzieci będą mogły podtrzymać niektóre relacje społeczne, komunikując się z innymi i mając trochę wirtualnego czasu na zabawę.

Wskazówki dotyczące nauczania

Kiedy byłeś w szkole, kto był twoim ulubionym nauczycielem? Zapamiętałeś ich? Teraz to jest Twoja szansa, aby zostać TYM nauczycielem. Postaraj się spojrzeć na to z perspektywy dziecka: to wpłynie na podejmowanie wielu decyzji i pozwoli zoptymalizować doświadczenie uczenia się.

Na szczęście twoja „klasa” jest mała. Jest to świetna okazja dla dzieci, aby nie musiały porównywać się z rówieśnikami. Zamiast tego mogą skupić się na tym, aby dać z siebie wszystko i wchłonąć więcej wiedzy.

Świetnym sposobem na monitorowanie postępów w nauce jest po omówieniu tematu, zamiana ról uczniów w nauczycieli. Poproś dziecko, aby nauczyło Cię tego, czego samo się nauczyło. To kolejna okazja, by dać dziecku wybór: może zaplanować lekcję i uczyć Cię jak samo zechce. Dodatkowo, jeśli używa komputera do planowania lekcji, uczy się informatyki.

Dobry nauczyciel jest refleksyjny. Upór różni się od bycia stanowczym. Jeśli coś nie działa, nie bądź surowy dla siebie lub swojego ucznia. Upewnij się, że nagradzasz postępy. To Twoja okazja, aby zainspirować swoje dzieci i rozwinąć zamiłowanie do nauki.

Dbaj o siebie

Nauczanie może być stresującą pracą, ale pamiętaj - dobro Twojego dziecka jako ucznia jest teraz w Twoich rękach.

Ważne są zdrowe pokarmy dla mózgu, takie jak owoce i warzywa, dużo wody i unikajmy cukru. 

Dobry nauczyciel również daje dobry przykład, więc pamiętaj o ćwiczeniach fizycznych. Możecie wykonywać je razem!

To wymarzona praca, której nigdy się nie spodziewałeś ;))

Zachowaj pozytywne nastawienie, nie bądź zbyt surowy wobec siebie i swojego dziecka, twoje starania będą wystarczające.

Opracowała: Marta Paszkowska